
Polacy często popełniają błędy, tłumacząc zdania „słowo w słowo” z języka polskiego i stawiając przecinki według polskich zasad. To błąd. Angielska interpunkcja ma inne reguły, często bardziej logiczne i oszczędne niż polska.
Przykład: I bought apples, oranges, and bananas.
(Kupiłem jabłka, pomarańcze i banany.)
➡ przecinek przed „and” to tzw. Oxford comma – opcjonalny, ale polecany w stylu formalnym.
Bez Oxford comma:
I bought apples, oranges and bananas. – poprawne, ale może być niejednoznaczne.
Reguła: Gdy łączysz dwa pełne zdania, postaw przecinek przed spójnikiem:
Przykład: She was tired, but she kept working.
(Była zmęczona, ale kontynuowała pracę.)
Przykład błędny: She was tired but she kept working. (Brak przecinka)
Reguła: Jeśli zdanie zaczyna się od wyrażenia czasowego, warunkowego, przyczynowego itd., użyj przecinka.
Przykłady: After the meeting, we went to dinner.
(Po spotkaniu poszliśmy na kolację.)
If you are ready, let’s go.
(Jeśli jesteś gotowy, chodźmy.)
To be honest, I don’t like it.
(Szczerze mówiąc, nie podoba mi się to.)
Reguła: Wtrącenia, komentarze lub dodatkowe informacje oddziel przecinkami z obu stron.
Przykład: My friend, however, decided to stay.
(Mój przyjaciel jednak postanowił zostać.)
Wtrącenia typowe:
Reguła: Jeśli część zdania z „who”, „which” lub „where” tylko dodaje informację (a nie definiuje rzeczownik) – stawiamy przecinki.
Przykład: My brother, who lives in Berlin, is visiting us.
(Mój brat, który mieszka w Berlinie, odwiedza nas.)
➡ mamy tylko jednego brata – ta informacja nie definiuje.
Ale: The student who got the highest score will win.
➡ bez przecinka – to zdanie definiuje, o którego ucznia chodzi.
Zwykle nie stawiamy przecinka, gdy zdanie podrzędne następuje po zdaniu głównym:
Przykład: I went home because I was tired.
(Nie stawiamy przecinka przed „because”)
Ale jeśli część podrzędna idzie na początku zdania, przecinek jest wskazany:
Because I was tired, I went home.
Chodzi o rodzaj zdania względnego (relative clause):
Przykład:
The book, which I loved, is on the table.
(Książka, którą uwielbiałem, leży na stole.)
➡ To zdanie oznacza, że jest jedna konkretna książka, już wiemy, o którą chodzi.
Część „which I loved” to dodatek, komentarz, który nie zmienia znaczenia głównej części zdania.
Dlatego oddzielamy go przecinkami – dokładnie jak w polskim:
„Książka, którą uwielbiałem, leży na stole.”
Przykład:
The book that I loved is on the table.
(Książka, którą uwielbiałem, leży na stole.)
➡ W tym przypadku mówimy o konkretnej książce spośród wielu – “that I loved” określa, o którą chodzi.
Bez tej części nie wiadomo, która książka leży na stole.
Nie oddzielamy jej przecinkiem, bo to kluczowa część zdania, nie „dodatek”.
Zadaj sobie pytanie: „Czy mogę wyrzucić tę część zdania, a i tak wiadomo, o co chodzi?”
Dlaczego po tych zwrotach stawiamy przecinek?
Funkcją takich fraz jest:
Nie są one niezbędne do zrozumienia sensu zdania – dlatego odcinamy je przecinkiem, podobnie jak w języku polskim:
Przykład:
To be honest, I didn’t like it.
(Szczerze mówiąc, nie podobało mi się to.)
Walking through the park, she found a wallet.
…to nie przypadek, ale ważna zasada składni w języku angielskim, której złamanie może prowadzić do niejednoznaczności, a nawet śmiesznych błędów gramatycznych.
Bo to są tzw. frazy wprowadzające (introductory phrases) lub imiesłowowe wyrażenia okolicznikowe (participle phrases / infinitive phrases).
Nie są częścią głównego zdania, więc dla jasności i poprawności oddzielamy je przecinkiem, dokładnie jak po innych wprowadzeniach (np. “after lunch”, “if you want to”, “although it rained”).
Walking through the park, she found a wallet.
➡ fraza opisuje okoliczność (co robiła), nie jest częścią głównego orzeczenia.
Surprised by the news, he remained silent.
(Zaskoczony wiadomością, milczał.)
➡ fraza „Surprised by the news” nie ma własnego podmiotu – opisuje jego stan.
To succeed in business, you need persistence.
(Aby odnieść sukces w biznesie, potrzebujesz wytrwałości.)
➡ fraza “To succeed in business” mówi o celu, nie jest orzeczeniem.
Bez przecinka:
Błędny przykład bez przecinka (i z błędnym podmiotem):
Walking through the park the wallet was found by a woman.
(Brzmi jakby portfel spacerował przez park )
Walking through the park, the woman found a wallet.
(Spacerując przez park, kobieta znalazła portfel.)
Jeśli zdanie zaczyna się od imiesłowu (”-ing”, “-ed”) lub bezokolicznika (“to + verb”) – stawiamy przecinek po tej frazie, zanim przejdziemy do głównego zdania.
Jeśli wyrażenie „such as”, „including”, „especially” wprowadza listę przykładów, która nie jest konieczna do zrozumienia sensu głównego rzeczownika, to traktujemy ją jako informację dodatkową (non-essential) – i oddzielamy przecinkiem.
Bo taka lista działa jak wtrącenie, rozszerzające ogólne pojęcie, ale bez niej i tak wiadomo, o co chodzi.
➡ A w angielskim wszystkie informacje dodatkowe oddzielamy przecinkami, tak jak np. zdania „which…” lub „by the way…”
I love tropical fruits, such as mangoes and pineapples.
(Uwielbiam owoce tropikalne, takie jak mango i ananasy.)
Bez listy „mangoes and pineapples” i tak wiemy, że chodzi o owoce tropikalne.
Ta lista to tylko przykład, a nie definicja → przecinek
Fruits such as mangoes and pineapples are rich in vitamin C.
(Owoce takie jak mango i ananasy są bogate w witaminę C.)
Tutaj „such as mangoes and pineapples” konkretne określa, o jakie owoce chodzi.
Bez tej części nie byłoby wiadomo, które owoce → przecinka brak.
Kiedy „Not only” zaczyna zdanie, musimy zastosować inwersję gramatyczną – czyli przestawienie kolejności podmiotu i czasownika, podobnie jak w pytaniach.
Przykład:
Not only did she win, but she also broke a record.
Tłumaczenie:
Nie tylko wygrała, ale też pobiła rekord.
Zwróć uwagę: mamy „did she win” zamiast „she did win” – to właśnie inwersja.
Po inwersji i pierwszej części zdania, stawiamy przecinek przed „but”, ponieważ łączymy dwa pełne zdania.
Bo po inwersji, pierwsza część brzmi jak pełne zdanie:
Not only did she win → pełna myśl
Druga część to też pełne zdanie:
but she also broke a record
A jak wiesz z wcześniejszych zasad – jeśli łączymy dwa pełne zdania za pomocą „but” → stawiamy przecinek przed „but”.
Gdy „not only” nie stoi na początku zdania i nie ma inwersji.
Przykład:
She not only won but also broke a record.
(Tu nie ma przecinka, bo to jedno zdanie z rozszerzeniem, a nie dwa oddzielne zdania.)
Istnieje wiele zwrotów, po których w języku angielskim stosujemy inwersję (czyli zamianę szyku na pytaniowy), gdy występują na początku zdania. Często są to wyrażenia o znaczeniu negatywnym, wzmacniającym, ograniczającym lub stylu formalnym/literackim.
Gdy pewne wyrażenia stają na początku zdania, wymuszają inwersję (jak w pytaniu) + często stawiamy przecinek po całej tej pierwszej frazie (bo pełni funkcję wprowadzenia, np. kontrastu, emfazy).
Not only did she win, but she also broke a record.
Inwersja + przecinek przed „but”
Never have I seen such a beautiful sunset.
(Nigdy nie widziałem tak pięknego zachodu słońca.)
Inwersja + przecinek opcjonalny po całej frazie, w stylu literackim
Rarely do we get snow in April.
(Rzadko kiedy pada śnieg w kwietniu.)
Hardly had I closed the door, when he knocked again.
(Ledwo zamknąłem drzwi, a on znów zapukał.)
Inwersja + przecinek przed „when” obowiązkowy!
No sooner had we arrived, than it started raining.
(Zaledwie przyjechaliśmy, a już zaczęło padać.)
Inwersja + przecinek przed „than” obowiązkowy!
Little did he know, she was already gone.
(Nie miał pojęcia, że już jej nie było.)
Inwersja + przecinek przed kolejną częścią zdania
Nowhere have I felt more welcome.
(Nigdzie nie czułem się bardziej mile widziany.)
Only then did I realize my mistake.
Only after the party did he apologize.
Only when she left did I understand.
Under no circumstances will we accept this proposal.
(W żadnym wypadku nie zaakceptujemy tej propozycji.)
On no account should you open the door.
(W żadnym wypadku nie powinieneś otwierać drzwi.)
In no way can this be justified.
(W żaden sposób nie da się tego usprawiedliwić.)
So loudly did he speak, that everyone turned around.
Such was her beauty, that everyone stared.
Inwersja + przecinek przed „that” często stosowany
He didn’t like it. Nor did I.
She wasn’t there. Neither was he.
Not until I saw her again, did I feel peace.
(Dopiero gdy ją zobaczyłem, poczułem spokój.)
Inwersja + przecinek po całej frazie
No longer will they tolerate this behaviour.
(Już dłużej tego nie będą tolerować.)
Polacy często stawiają przecinek przed “that”, bo tak tłumaczą z polskiego „że”.
Błędnie: I know, that she is right.
Poprawnie: I know that she is right.
Błędnie:
The teacher, is very strict.
Poprawnie:
The teacher is very strict.
W języku polskim przecinki są częstsze (np. przy „że”, „aby”, „gdy”). W angielskim są rzadsze i bardziej logiczne.
It’s cold today, isn’t it?
Lisa, could you help me?
He was born on July 10, 1985, in Warsaw.
Yes, I agree. / No, I don’t think so.
Choć przecinek to tylko jeden znak interpunkcyjny, w języku angielskim potrafi całkowicie zmienić znaczenie zdania, rytm wypowiedzi i jej przejrzystość.
W odróżnieniu od języka polskiego, angielski przecinek nie kieruje się intuicją pauzy oddechowej, ale konkretnymi gramatycznymi zasadami.
Najważniejsze to zapamiętać, że:
Znając te zasady i ćwicząc ich stosowanie w praktyce, szybko zauważysz, że Twój angielski – zarówno w mowie, jak i w piśmie – stanie się bardziej precyzyjny, elegancki i naturalny.